Een eeuw Brouwerij DECA
Toen we ons al wat meer mochten verplaatsen na de lockdown hebben we na een bezoek aan de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren ook de eer gehad om ontvangen te worden in brouwerij Deca iets verderop. De ontvangst was heel hartelijk en vriendelijk! “Brouwen zit in mijn genen” begint Nicolas Christiaens (49). Hij is de 5de generatie brouwers van de familie. Brouwerij Deca ligt in Woesten langs de N8 naar Ieper. Katrien Sampers (42), echtgenote, stapte sinds begin dit jaar mee in de zaak.
Ontstaansgeschiedenis
Het eerste wat opvalt als je de brouwerij binnenkomt is de grote vuurrode maischkuip. De kuip is exact 100 jaar oud, sommige onderdelen zelfs nog ouder. De familie Vanneste baatte op de markt van Woesten sinds 1850 een brouwerij uit die tijdens WO1 werd vernietigd. Al in 1920 werd de brouwerij heropgebouwd op de huidige plaats. In 1926 kocht de familie Decaestecker de brouwerij en leenden de eerste 4 letters van hun naam om de tot de naam van de brouwerij te komen. Pas in 1980 komt de familie Christiaens in het verhaal. Eerder waren zij gehuisvest in Afrika. “Ik ben geboren in Libanon en liep school in Ethiopië, Nigeria, Kameroen…,“ vertelt Nicolas. Zijn vader Georges, telg van een vooraanstaande brouwersfamilie uit Aalbeke, bouwde in Afrika brouwerijen. “Van de eerste steen tot het eerste flesje bier. Telkens projecten van enkele jaren. Vader kocht brouwerij Deca om zijn Afrikaanse klanten te tonen wat een kleinschalige brouwerij voorstelt.” De brouwerij werd verhuurd vanaf 1985, maar de brouwer ging al snel failliet.
Nicolas vervulde in 1991 zijn militaire dienstplicht in Zwitserland, zijn moeder is Zwitserse. Dat jaar besloot Georges zijn brouwersgenen te volgen en brouwerij Deca zelf herop te starten. Na zijn legerdienst en studies brouwerijtechnieken kwam ook Nicolas in de zaak. Vader en zoon werkten nauw samen. Het Vleteren- en Antiek-gamma breidde geleidelijk aan uit. “Hier nemen we tijd om te brouwen” zegt Nicolas. “Alles gebeurt op natuurlijke basis.” Achter de glazen wand van de degustatieruimte liggen gigantische eiken vaten waar de bieren een jaar lang rijpen. De brouwerij werkt ook samen met een 15-tal brouwers die hier regelmatig hun ambachtelijke bieren komen brouwen.
Buitenbeentjes
In het gamma merken we naast de Vleteren- en Antiekserie ook andere biertjes op. Eén ervan is de Georges IV. Vader en zoon dokterden op een whisky infused bier. Maar dan was er die fatale ochtend op 3 december 2013 met de kettingbotsing op de A19 in Zonnebeke door de dichte mist. De herinnering doet Nicolas zichtbaar nog pijn en als eerbetoon aan zijn vader werkte hij het bier verder af en gaf het de naam Georges IV, de IV verwijst naar de 4de generatie brouwer. “Ook onze Sir Grashopper is een buitenbeentje. Het was altijd de droom van onze medewerker Jeroen om een IPA te ontwikkelen” zegt Katrien. “Onze enige voorwaarde was dat hij niet te bitter zou zijn. Het resultaat is perfect. Die jongen is zo creatief en ondernemend. Nu werkt hij aan een stout om aan ons gamma toe te voegen.” Katrien heeft zelf ook plannen. “ik ga een advocaat maken met verse eieren en echte alcohol op basis van een recept van mijn grootvader.” Daarnaast neemt Katrien ook de marketing op zich. Zij is zo onder andere al verantwoordelijk voor de nieuwe stijl van etiketten op de flesjes.
Rondleidingen en degustatie
Nicolas en Katrien halen zoveel energie uit de rondleidingen die ze geven. “Het persoonlijke contact met de klanten vinden we ontzetten belangrijk en geeft heel veel voldoening.” Particuliere klanten kopen de bieren van de brouwerij in de eigen drive-in drankenhandel of shop na de rondleiding. Ze leveren ook aan logies en staan open voor samenwerkingen met zelfstandig filiaalhouders van supermarkten en lokale handelaars. Elke rondleiding eindigt in de nieuwe en rustiek aangeklede degustatieruimte. “We willen dat de ziel en authenticiteit van de brouwerij behouden blijft”. De brouwerij bestaat momenteel dus 100 jaar en dat zal niet onopgemerkt voorbijgaan ! In het voorjaar van 2021 zal er een feest plaatsvinden om het jubileum te vieren.
Patriek Lehoucq
